Advocaat-stagiaire in de sociaal advocatuur

Verschuren startte in maart 2023 met haar advocaat-stage en werkt sinds september 2023 bij Legal Sharks in het Brabantse Gilze. Dat deed ze dankzij de subsidieregeling beroepsopleiding voor sociaal advocaten. “De driejarige stage is kostbaar, een kantoor betaalt er € 12.000 voor. Daarnaast kost het de patroon tijd om de stagiair te begeleiden en moet het kantoor het salaris betalen. Een patroon doet dit vanuit overtuiging, omdat hij het vak door wil geven. Zonder de subsidieregeling had ik hier niet gezeten.”

Meer aandacht voor sociaal advocatuur

Verschuren ging na haar bachelor Rechtsgeleerdheid aan Tilburg University en een master Jeugdrecht in Leiden aan de slag als advocaat-stagiaire. “Hier leerde ik over de Raad voor Rechtsbijstand en hoe het werkt met gesubsidieerde rechtsbijstand. Dat was in de opleiding helemaal niet besproken. Jammer, want nu vindt alleen de echt intrinsiek gemotiveerde student de weg richting de sociaal advocatuur.” Om meer mensen te enthousiasmeren voor de sociaal advocatuur, startte ze een blog op LinkedIn. Ook verzorgde ze een lezing bij Tilburg University, sprak ze tijdens een congres van de Nederlandse Orde van Advocaten en deed ze een interview in het Advocatenblad. Verder schrijft ze columns voor de beroepsopleiding. “Ik wil het vak van sociaal advocaat in de spotlight zetten. Dat is nodig. Bij de introductiedag van de beroepsopleiding waren er opvallend weinig sociaal advocaten. Terwijl er genoeg werk is in de sociaal advocatuur.”

Juridische blik

“Als advocaat-stagiaire doe ik mijn eigen intakes, onderhoud het contact met mijn cliënten, bereid mijn eigen zaken voor en bepleit ze in de rechtbank”, vervolgt ze. “Ik werk zelfstandig, maar kan mijn collega’s en mijn patroon altijd om advies vragen wanneer dat nodig is.” Ze werkt in het familie- en het civiele jeugdrecht. “Ik doe bijvoorbeeld omgangs- en gezagszaken, echtscheidingen en alimentatievaststellingen. Maar het meest uitdagend vind ik de complexere ondertoezichtstellingen en uithuisplaatsingen in het jeugdrecht. Ouders zijn zeer emotioneel bij ondertoezichtstellingen en uithuisplaatsingen. Ik voel met hen mee, maar behoud mijn juridische blik. Soms is het de beste strategie om samen te werken met een Gecertificeerde Instelling (GI), wat voor ouders weleens lastig kan zijn omdat zij vanuit hun emotie sneller geneigd zijn de deur dicht te gooien. Andere keren is het echter goed om tegengas te geven en eventueel via de rechter, de GI te wijzen op wat niet goed gaat.”

Complexe zaak

Sommige zaken zijn zo complex, dat niet alle sociaal advocaten ze willen aannemen. “Je moet zorgen voor een goede balans tussen relatief ongecompliceerde en complexe zaken die meer aandacht en dus tijd vragen dan je vergoed krijgt. Zo werd ik aangesproken op de gang van de rechtbank door een moeder die een advocaat zocht. Het zoontje is onterecht uit huis en in een pleeggezin geplaatst. Dat was traumatisch voor hem. De rechter heeft de uithuisplaatsing ingetrokken en de instanties gezegd dat zij het gezin aan een woning moesten helpen. Dat lukte, maar na een tijdje werd hun appartement onbewoonbaar verklaard. De ouders kwamen weer op straat te staan en het kind ging tijdelijk bij zijn opa en oma wonen. De GI deed een screening en vond de plek niet voldoen voor het kind; het oordeelde dat het kind opnieuw naar een onbekend pleeggezin moest. Dat wilden de ouders absoluut niet.”

Stap voor stap

“Op dit moment hebben ze een tijdelijke woonsituatie die ongeschikt is voor het kind. Het kind heeft hulpverlening nodig vanwege trauma’s en heeft tevens een ontwikkelingsachterstand opgelopen. De ouders zijn het vertrouwen in hulpverleningsinstanties helemaal kwijt”, vat ze samen. “Uiteindelijk is het me gelukt om kleine stapjes vooruit te zetten.  De ouders hebben ingestemd met een intake om de hulpverlening voor het kind en verbetering van de thuissituatie op gang te brengen en de GI is akkoord gegaan met het tijdelijk blijven wonen van het kind bij opa en oma. Stap voor stap probeer ik de ouders verder te helpen op weg naar een stabielere toekomst. Later volgt een nieuwe screening van de woonsituatie, wanneer die hopelijk, door inzet van de hulpverlening, verbeterd is. Gelukkig hebben de ouders nog wel vertrouwen in de rechtbank en in mij.”