Asiel- en vreemdelingenrecht

Erbarmelijke vlucht

Vanwege de levensbedreigende situatie voor zijn zesjarige dochter in thuisland Saoedi-Arabië vluchtte Iead met zijn dochtertje en zijn zwangere vrouw naar Nederland. Het was een erbarmelijke vlucht via Turkije over zee naar Griekenland. De vlucht was geregeld met valse papieren via mensenhandelaars.

Iead: “Toen wij in Nederland aankwamen, was mijn vrouw zwanger van onze tweeling en mijn dochter was destijds zes jaar oud. We waren opgelucht dat we veilig en wel aangekomen waren. Ons onderkomen in het opvangcentrum was niet geschikt voor een zwangere vrouw. Via via kwam ik in contact met Dymfie Cain. Dymfie bekommerde zich allereerst om de omstandigheden waarin we verkeerden en hielp ons daarna met de verdere asielprocedure.”

De aanvraag van Iead en zijn gezin dreigde aanvankelijk te worden afgewezen Cain: “Iead en zijn gezin waren in een verkeerde procedure, de Dublinprocedure, terechtgekomen. Ondanks dat deze ondersteuning eigenlijk niet bij mijn gebruikelijke werk hoort, heb ik me er toch voor ingezet. Voor Iead en zijn gezin, dat in een schrijnende situatie verkeerde, was dit een cruciaal moment voor het verdere verloop in de asielprocedure.”

De asielprocedure

Een belangrijk onderdeel daarvan was het op orde krijgen van alle papieren en documentatie die Iead in de loop der jaren had verzameld uit eerdere gevoerde procedures in Saoedi Arabië. Cain: “Om focus te kunnen aanbrengen in zijn verhaal, hielp ik hem te bepalen welke documenten voor welke argumenten van zijn asielverhaal van belang waren. Iead heeft op mijn verzoek zelf zijn verhaal op papier gezet, want schrijven gaat hem beter af dan het spreken tijdens gehoren. Dit verhaal werd daarna gecheckt en vergeleken met eerdere gehoren door de IND en met de elementen die bij hen over Ieads leven bekend waren.”

Cain vervolgt: “De IND wilde zijn vrouw nog meer vragen stellen, maar zij was daar, door haar medische conditie niet toe in staat. Toen heb ik afgesproken om de vragen op papier te zetten. Uiteindelijk dreigde alsnog uitzetting: er kwam een voornemen om de asielaanvraag van het gezin af te wijzen. Het verhaal van Iead werd geloofd, maar er werd geen gevaar gezien in terugkeer van het gezin. Men had over het hoofd gezien dat niet de vader, maar de dochter gevaar liep. Daarover heb ik uitvoerig overleg met de IND gehad. Vervolgens kreeg de dochter een verblijfsvergunning en mocht met haar het gezin blijven.”

Rechtsbescherming voor een kind in gevaar

Cain: “Het verhaal laat zien dat brede kennis van asiel- en vreemdelingenrecht vereist is. Veelal loopt de vader in zijn thuisland gevaar. Hier lag het anders. Het is een zaak van meerdere jaren geweest waarin heel veel meer uren zijn gaan zitten dan voorzien en vergoed. Maar het is me dat meer dan waard geweest: ik doe er alles aan om de rechtsbescherming die we in Nederland hebben voor een kind dat gevaar loopt, daadwerkelijk te laten gelden.”

Iead is haar dankbaar: “Ik ben inmiddels een inwoner van Nederland. We hebben het fijn hier. Mijn gezin en ik krijgen weer mooie kansen in het leven. Dymfie was er vanaf het begin voor ons als mensen. Ze bezocht ons, zag onze situatie en zorgde ervoor dat we naar een ander onderkomen werden gebracht. Zonder haar doortastende en vasthoudend handelen hadden we het niet gered.”

De naam van Iead is in verband met privacy gefingeerd.